In hoog tempo bouwde Theo Beerendonk een imposant oeuvre op met portretten, stillevens en naakten die opvielen door eigenzinnig kleurgebruik.

Kunstcriticus en publicist Marc Couwenbergh gaat in 'De liefde voor het naakt' in op de kwaliteiten van de naakten van Theo Beerendonk. Hij plaatst die ook tegen de achtergrond van de geschiedenis van het naakt in de westerse kunstgeschiedenis. Van de prehistorische vruchtbaarheidsbeelden en Griekse klassieke schoonheden, via de voluptueuze naakten van Peter Paul Rubens en Rembrandt naar de schandaal veroorzakende naakten van Édouard Manet in het Parijs van de tweede helft van de negentiende eeuw, tot aan de hedendaagse, half-abstracte naakten van Ellen Vroegh, die in 2009 na klachten van moslims en autochtone baliemedewerkers uit de hal van het gemeentehuis van Huizen werden verwijderd. Het naakt is het meest geliefde thema uit de kunst en tegelijkertijd is er geen ander genre dat door de eeuwen heen altijd weer felle, tegengestelde reacties oproept.

Theo Beerendonk heeft in vele Musea gehangen.

Waar van in 2011 een prachtige overzicht tentoonstelling in het Museum Civico ( Anzio een kustplaats vlak bij Rome ) en in 2012-2013 een overzicht tentoonstelling in het gehele Museum  De Wieger in Deurne.

De liefde voor het naakt geeft een overzicht van zijn naakten vervaardigd in diverse technieken als olieverf op doek, aquarel, ets, pastel, houtskool, potloodtekening.

Formaat boek 24 cm x 17cm en omvat 96 pagina's.

En is gekartonneerd gebonden afgewerkt en rijk geïllustreerd.

In 'De liefde voor het naakt' zijn zo’n zeventig van zijn naakten, afgebeeld in kleur, bij elkaar gebracht. Het boek getuigt van zijn artistieke vaardigheid om naakten even eigenzinnig als integer weer te geven.